Afgelopen week vond de eerste algemene ledenvergadering van de GWW plaats onder het nieuwe bestuur. En zoals de laatste tijd gebruikelijk is, verliep de vergadering niet geheel vlekkeloos. Zo bleek dat er voorafgaande aan de goedkeuring van de begroting niet geteld was hoeveel stemmen er in de zaal waren. Dit moest dus alsnog gedaan worden. De begroting riep in de wandelgangen sowieso vragen op, maar gek genoeg werden er geen vragen over gesteld. Toch werd er volop over gesproken. Onder meer over de personeelskosten die keuring gelijkelijk verdeeld werden over de stichting en het bedrijf. Een totaal van 346.000 euro personeelskosten is best behoorlijk te noemen voor slechts vier medewerkers. Tevens werd het voorstel tot wijziging van de statuten weggestemd door Petra Lassahn van de PSI.
Vlak voorafgaand aan de vergadering werd middels een nieuwsbrief bekend gemaakt dat de Trend voorjaar 2024 gehouden zal worden op 27 februari in Frankfurt. Slechts één dag dus, maar met de aantekening dat de Newsweek (eindklanten beurs) de dag erna zal starten. Slechts twee weken dus voor de beurs Haptica Live in Bonn. Volgens het officiële bericht van de GWW is dit in goed overleg gegaan, maar getuige de uitspraken van Michael Scherer en Till Barth (o.a. organisatoren van Haptica Live) bleek dit niet het geval. Bovendien werd het argument van het GWW bestuur dat Frankfurt geografisch gezien niet in de weg zou staan van een beurs in Bonn, door Till Barth van tafel geveegd. Het lijkt ons niet meer dan logisch dat de organisatie van Haptica zich behoorlijk genaaid voelt door de GWW. Helemaal als je in de begroting ziet dat er met de beurzen van de GWW (officieel) amper winst gemaakt wordt.
Het is in onze ogen dan ook onbegrijpelijk dat de GWW doorgaat met deze beurzen, terwijl ze veel beter zouden kunnen samenwerken met bijvoorbeeld de PSI en/of WA Media (o.a. organisator Haptica Live) en er onder de streep veel meer aan zouden verdienen. Kijk naar andere landen waar branche organisaties samenwerken met beursorganisatoren, zoals bijvoorbeeld Nederland en Frankrijk. Daar houden de branche organisaties zich bezig met zaken als onder meer lobbyen, de kwaliteit van dienstverlening (in Nederland middels accreditatie) en opleidingen. En laten ze de beurzen over aan marktpartijen, terwijl ze er alsnog geld aan verdienen.
Om een lang verhaal kort te maken het is nog steeds onrustig in de branchevereniging van onze oosterburen.
