We wisten het stiekem al en de verhalen deden al veel langer de ronde. Keuringsdienst van waarde leverde het keiharde bewijs: Producten (en ja, ook promotionele producten) van ‘ocean plastic’ zijn één grote marketing leugen. Natuurlijk, het ligt er helemaal aan hoe je term ‘ocean plastic’ uitlegt. De consument denkt in ieder geval dat het plastic afval uit de oceaan betreft. Dit is echter niet het geval. In alle (= 100%) gevallen gaat het om zogenaamd ‘ocean bound plastic’. Dat betekent plastic die eventueel in zee ‘terecht zou kunnen komen’. In de praktijk betekent dit dat plastic gevonden in Maastricht ook ‘ocean bound’ zou kunnen zijn. Totale onzin dus!
Er zijn geen regels over hoeveel grondstof er in een product moet zitten om iets ook daadwerkelijk zo te noemen. Dat geldt voor ocean plastic, maar ook voor rPet. Je handdoek dus een ocean plastic handdoek noemen als er nog geen 5% ocean bound plastic inzit is dus gewoon greenwashing. Hetzelfde geldt voor al die ocean plastic sokken die je overal tegenkomt. Ik ben geen groot voorstander van door de overheid opgelegde regelgeving, maar blijkbaar is onze branche niet in staat om zelfregulering toe te passen. Ook onze branche organisatie gaat zich hier niet aan branden. Dan maar regels vanuit Brussel (die zijn hier overigens al druk mee bezig).
Ik kan me niet voorstellen dat er nog suppliers zijn die vanaf nu nog durven beweren dat hun product van ocean plastic gemaakt is. Wees gewoon eerlijk! Zeg dat er slechts 2% of 5% ocean bound plastic inzit. Doe datzelfde voor rPet en doe hetzelfde bij gerecycled katoen. Producten die 100% van gerecycled katoen gemaakt zijn, zijn een sprookje. Prima dat je dit soort materialen inzet, maar doe je aub niet groener voor dan je bent. Suppliers die dit wel doen, zullen in mijn ogen snel door de mand vallen en het niet gaan overleven. Klanten pikken het straks niet langer.
Kijk hier de aflevering terug:
https://www.npostart.nl/KN_1731390