Vaak (dus niet altijd, maar wel vaak) wanneer ik uitingen zie van zowel suppliers als distributeurs aangaande duurzaamheid, eco, recycling en ga zo maar door, fronsen mijn wenkbrauwen. “Klopt deze claim?”. Om vervolgens door te gaan met je dagelijkse werkzaamheden, want je zal maar beticht worden van “je eigen nest bevuilen”.
Inmiddels heb ik zoveel rare claims voorbij zien komen, dat ik toch besloten heb er iets van te vinden. Het zou immers zo kunnen zijn, dat men niet beter weet. En dat neem ik mezelf kwalijk. Wij als vakblad zouden mensen dan beter moeten informeren. Daarom hebben we besloten om begin volgend jaar twee redactionele specials (zowel PromZ Vak als PromZ Magazine) uit te brengen met het thema duurzaamheid. Met daarin onder meer alles over verschillende soorten plastic, of deze recyclebaar zijn, of dat ook daadwerkelijk gedaan wordt en ga zo maar door. Maar ook wetgeving (bijvoorbeeld foodsafety vs. productmaterialen eisen) en certificering zullen aan bod komen. Zodat iedereen op de hoogte is van wat kan, wat mag en wat eigenlijk niet door de beugel kan. En natuurlijk hebben we gesprekken met mensen binnen onze branche die binnen hun bedrijf verantwoordelijk zijn voor deze zaken.
Het blijft echter een moeilijk thema. Want duurzaamheid heeft ook te maken met kwaliteit en levensduur. Dus eigenlijk moeten we toe naar iets als een Life Cycle Assessment (LCA) voor alle producten, zodat de eindklant ook een middel heeft om producten te vergelijken. Ik ben echter bang dat een dergelijk systeem nog verre toekomstmuziek is. Toch gaan er geluiden op binnen de branche om iets dergelijks op te zetten. En die juich ik toe, want ik ben bang dat we als we het niet zelf doen, de politiek het ons straks gaat opleggen. Er doen immers al jaren geruchten de ronde van een op handen zijnde plastic taks.
In California is een wet in de maak die het recycle logo verbiedt op het moment dat een product niet daadwerkelijk ook gerecycled wordt. Het lijkt me een goede zaak om zoiets in Europa ook te doen. Zo ook met de term composteerbaar en bio-degradable op promotionele producten. Want industriële compostering, is toch echt wat anders dan die hoop in je achtertuin. Alleen de klant en de consument snapt daar natuurlijk niets van! En ook hier geldt: laten we vooral zelf het initiatief nemen, voordat we het opgelegd krijgen.
Dus als ik volgend jaar een claim voorbij zie komen in de trant van “bio-degradable soepkommen (te verwarmen tot slechts 40 graden)” of “composteerbare en zelfs eetbare regenponcho’s”, dan schaar ik dat niet meer onder het kopje kennisgebrek, dan ben je bewust de boel aan het belazeren.
Mocht je een bijdrage kunnen leveren aan deze specials, aarzel dan niet en neem contact met me op: peter.vangestel@hetportaal.com