PromZ Vak 04-2020

8 dan moet je in je eigen vlees gaan snijden als je bezuinigingen wilt doorvoeren die recht doen aan dat percentage.” Wat is jouw reactie op zoiets, ga je heel erg hard op zoek naar wat er wel mogelijk is? “We hebben alle IT investeringen naar voren gehaald. Voor alle bedrijven zijn de ERP software (orderverwerkingsprogram- ma’s – red) vernieuwd. En we hebben een Product Information Management systeem laten bouwen. We zijn nu druk bezig met de websites van alle bedrijven die in januari live moeten. Maar met IT is het altijd dat het duurt langer dan je dacht, het kost meer dan je dacht en je krijgt minder dan je dacht. In een ideale wereld kun je IT door de hele keten heen organiseren. Dus dat de eindklant iets doet op de site bij onze klant waardoor bij ons de machine aan gaat. Maar zover is het nog niet. Daar heb ik wel op gewacht waardoor we een achterstand opliepen. Aan de omzetkant ga ik niet veranderen. Ik duik eigenlijk nooit meteen, nu ook niet, op nieuwe producten of een nieuw assor- timent. Ik wil eigenlijk het liefst alleen maar producten met een lange lifecycle. Ik ben niet zo’n productman. In mijn ogen is het product altijd ondergeschikt aan datgeen wat de klant wil. Ik zal ook nooit dolenthousiast worden over een cap of een button, ik zal niet helemaal verliefd worden op een product zoals sommi- gen dat wel hebben. Ik zit meer aan de financiële kant van het spectrum. Dus: leuk product maar vooral hoe kunnen we daar wat aan verdienen.” Specialisme “Ik geloof wel heel erg in een specialisme, want uiteindelijk gaat het om toegevoegde waarde en als je dat woord in het woorden- boek opzoekt dan is dat een ander woord voor winst. Dus als je geen toegevoegde waarde hebt, heb je eigenlijk ook geen recht op winst. Dus uiteindelijk gaat het erom wat je beter, sneller, mooier of goedkoper kunt dan een ander. Bij mij zit de uitdaging in dat stukje toegevoegde waarde op te zoeken. We hebben bijvoorbeeld speed service met borduren. De orders gaan er op volgorde van binnenkomst in. En na 24 of 48 uur zijn ze er weer uit. Maar tegelijkertijd heb je nog wel de vrijheid om je positie te kunnen bepalen, het komt niet terecht in een standaard proces. Dat is wel een gepuzzel, maar dat vind ik leuk.” Hoe ben je in de promotionele branche verzeild geraakt? “Ik heb meao gedaan en ben hier bij toeval in gerold. Ik was ver- tegenwoordiger bij een zeefdrukkerij, van daaruit bezocht ik de relatiegeschenkenhandel. Ik dacht ‘dat kan ik zelf ook wel’ en toen ben ik in 1993 vanuit m’n slaapkamer begonnen met Robitex, met 2300 gulden aan het begin van de maand. Dat ging wel goed. In 1999 was ik de grootste klant bij Buttonboss en kwam ik met oprichter Henk Brusse in gesprek die de zaak wel wilde verkopen.” In 2000 nam Vogel Buttonboss over en hij verkocht Robitex in 2001. In 2008 kocht hij The Peppermint Company erbij, in 2011 Care Concepts, in 2018 LoGolf en in 2019 Clipfactory. Zijn doelstel- ling bij de overnames is het bedrijf anders op te zetten zodat het weer kan groeien en de klant er ook happy mee is. “Wat ik leuk vind aan de distributeurskant is dat je altijd datgene kunt doen wat de klant wil. Dus dat je niet een product hebt waar je de klant bij zoekt, maar dat je een klant hebt waar je een product bij mag zoeken. En dan kun je veel creatiever bezig zijn. Ik heb wel een creatieve geest, dat heeft me in de branche aangetrokken.” Robin Vogel z 2020 - nummer 4 - promzvak.nl 13