PromZ Vak 02-2020

z 2020 - nummer 2 - promzvak.nl 15 8 I n 1981 kwam van Houten in het vak terecht. Via een kennis kwam hij in contact met Hans Janssen (o.a. mede-oprichter van dit vakblad) van het bedrijf Incentive Publications. Die hadden net de eerste editie van de beurs Sale achter de rug en gaven het blad Incentive Magazine uit. Dat was op de Leidse Gracht in Amsterdam. “Ik begon daar als advertentie acquisiteur bij het blad” vertelt van Houten. “Maar al vrij snel kwamen we erachter dat dat niet mijn ding was en mijn expertise veel meer op het organisatorische vlak lag. Dus werd ik project coördinator voor Sale en ik deed de productie van het tijdschrift. Je moet je voorstellen: er gebeurde natuur- lijk nog niets digitaal. En wij kende die beurswereld eigenlijk helemaal niet. Dus dat was ‘learning by doing’. Alles ging op papier, van de inschrijfformulieren tot de tekening van de plat- tegrond.” Sale was een feestje Van Houten: “Ik durf wel te zeggen dat we de Rai hebben opge- voed in ‘klant denken’ bij vakbeurzen. In het begin hadden we ook meningsverschillen met de RAI, omdat ze vonden dat we veel te aardig waren voor de standhouders en bezoekers. Mooi voorbeeld, wij wilden kop en schotels en echte glazen, in plaats van plastic bekertjes. Wij deden ook heel veel aan aankleding van die hallen. Dat vond de RAI maar geldverspilling. Zo verschillend was die filosofie. Later begon men in te zien dat wat wij deden toch wel erg veel deed voor de beleving bij de bezoeker en expo- sant. En ging men onze werkwijze ook steeds vaker kopiëren. Je ging naar een beurs omdat het een feestje was om te gaan en niet omdat je moest. Wij zorgden voor de beleving. Wij bouwden op de balustrade van de Europahal voor onze standhouders een gigantische Engelse pub. Daar konden zij dan met hun klanten heen voor een gratis drankje. Dat was heel erg leuk, iedereen wilde daarbij zijn. Sale was echt de grootste sales promotion beurs in Europa. Later kwam daar onder meer Europremium erbij. De eerste bezoekersregistratie In de jaren ’80 was het in Nederland helemaal niet gebruikelijk dat mensen zich registreerden voor een beurs. Badges bestonden gewoon niet. Dat is bij Sale geïntroduceerd. “De RAI geloofde er helemaal niet in. Een Nederlander zou zich volgens hen ‘nooit registreren’. Maar daar hadden we een simpele oplossing voor. Als je iemand gratis laat komen in plaats van een toegangskaartje van toen nog 25 gulden te berekenen en in ruil daarvoor een paar relevante enquete vragen laat invullen, dan registreert iedereen zich graag. Vervolgens ben ik naar IBM toegegaan. Die hebben toen samen met ons een registratiesysteem ontwikkeld. Dat bestond gewoonweg niet. IBM zette 15 machines neer en dat werkte als een spoortrein. Eigenlijk heel leuk als je aan die tijd terugdenkt en dan bedenkt hoe snel het met die technologie allemaal is gegaan.” De periode Jos Schröer Na twaalf jaar Sale en Incentive Magazine begon Van Houten voor zichzelf. Met een beurs die o.a. ging over thuis koken (een van zijn hobby’s red.). Maar de samenwerker Van Houten kwam er al snel achter dat het alleen werken niets voor hem was. Bovendien was zijn concept goed, maar gewoon te vroeg. “Ik kwam er al snel achter dat ik mensen om me heen nodig had. Ik kwam bij Jos Schröer terecht. Daar heb ik hele leuke dingen gedaan. Ik kwam daar halverwege de jaren 90 en was verantwoordelijk “In de jaren ’80 was het in Nederland helemaal niet gebruikelijk dat mensen zich registreerden voor een beurs”