PromZ Vak 01-2020

z 2020 - nummer 1 - promzvak.nl 33 8 Cuba Lopez wist in korte tijd een mooi bedrijf op te bouwen, dat inmid- dels grote bekendheid in de branche geniet. Maar in 2012 kwam er nog iets anders op zijn pad: hij werd deelgenoot van een onderneming in Cuba. Lopez vertelt hoe dat zo gebeurde: “Ik werd benaderd door een vriendengroep of ik hen Spaanse les kon geven. Ik heb daar ja tegen gezegd en binnen korte tijd werd ik bevriend met deze groep mannen die ik al vaag kende uit de kerk. Ze vertelden over de doelen die ze hadden, en vooral over hun zendingswerk in Cuba. Mijn antwoord aan hen was ‘die les- sen geef ik, maar dan wil ik wel mee naar Cuba´. We wilden iets betekenen voor de inwoners van Cuba en een verschil maken. Maar dat is niet makkelijk. In Cuba zijn bijzonder veel regels die, voor iemand afkomstig uit een democratisch land, nogal vreemd zijn. Je mag het land niet uit en binnen het land mag je ook niet zo maar verhuizen. Er zijn voorbeelden van mensen die gaan samenwonen nadat ze getrouwd zijn en vervolgens 4 jaar achter de tralies verdwijnen.” Bijbels en schoolboeken Ons eerste doel was het Christelijk geloof richting Cuba brengen. Dus smokkelde de vriendengroep bijbels en schoolboeken het land binnen. Daarnaast werd gezocht naar voorgangers die het geloof konden verkondigen. De derde stap was het smokkelen vanmedicij- nen. Lopez: “We gingen twee keer per jaar naar Cuba. Het probleem is dat daar veel te weinig middelen zijn. Bovendien verdient ieder- een bijna een gelijk loon, wat gewoon te weinig is omnormaal van te leven. Een chirurg verdient ongeveer tussen de 30 en 40 euro per maand, meer niet. Dat is echt een top loon. Eigenlijk zielig voor jonge Cubanen, want ze kunnen niet dromen. Ik krijg elke keer weer kippenvel als ik hoor dat een moeder of een vader geen eten meer kan kopen voor zijn kinderen. Dus ben ik gaan nadenken hoe ik het land op een andere manier verder kon helpen. Bij toeval kwam ik terecht bij een bedrijf dat geïnvesteerd had in nieuwe machines voor textiel. In oktober 2014 werd ik uitgenodigd in die handdoeken fabriek en ik was verbaasd over wat ik daar zag.” The One De fabriek had de nieuwste machines staan en deed alles in eigen huis. Er was een afdeling spinnen, weven, verven en ver- edelen en alles vond plaats onder één dak. De kwaliteit van de output was enorm goed, dus Lopez wilde graag zaken doen met deze fabriek. Hij bedacht al snel de merknaam The One. J oshua Lopez kwam in 1992 naar Nederland vanuit Spanje, nadat hij tijdens meerdere vakanties verliefd op het land was geworden. Hij was vast van plan hier een toekomst op te bouwen. Tijdens zijn eerste baan werkte hij op de marketingafdeling van een computerbedrijf. Eigenlijk kwam hij heel toevallig in aanraking met borduren. Familie van zijn moeders kant had in Spanje een borduuratelier. “Voor een eve- nement hadden ze snel geborduurde polo`s en caps nodig. Ik vroeg mijn familie om een prijs en kreeg heel snel samples en die bleken zo goed voor de juiste prijs, dat ik de bestelling maar moest regelen.” Grote dichtheid ateliers Naar aanleiding van die eerste opdracht ging hij op onderzoek uit. Toen bleek dat de kwaliteit in Nederland vaak net niet goed genoeg was of dat de prijs eenvoudigweg te hoog lag. Niet zo raar als je bedenkt dat borduren in Nederland toen, in vergelijking met Spanje, echt nog in de kinderschoenen stond. “Spanje heeft een enorme historie als veredelaar van textiel”, zo stelt Lopez. “De ‘dichtheid’ van borduurateliers is enorm. In Nederland heb je mazzel als er een borduurdatelier in een stad zit, in Spanje heb je er dan bij wijze van spreken vijftig. De concurrentie is dus vele malen groter en de kwaliteit is daardoor hoog. Ze kunnen zich geen fouten veroorloven. Daarom besloot ik een verkoopkantoor te starten voor borduurateliers in Spanje.” Half miljoen shirts In Spanje kwam Lopez in contact met een man die het onderhoud verzorgde voor bijna de helft van alle borduurateliers. Hij had enorm veel technische kennis en dus vroeg Lopez hem een atelier in Nederland op te zetten. “Zo zijn wij in Nederland met borduren begonnen. Inmiddels zijn we totaalleverancier op het gebied van textiel, van kleding tot caps en knuffels. In 2006 is de man die voor ons de technische opzet van het atelier voor zijn rekening nam voor zichzelf begonnen in Spanje en zijn we met hem gaan samenwer- ken. In een later stadium zijn we gaan participeren in zijn bedrijf en inmiddels hebben we een meerderheidsaandeel. In Spanje laten we echt alleen het borduren doen, maar dan wel in hele grote oplagen in hele korte tijd. Ik zal een voorbeeld geven. Toen in 2010 de WK finale gespeeld werd tussen Spanje en Nederland in Zuid Afrika, kregen we de dag na de finale de opdracht van Adidas de vlaggen van Nederland en Spanje te borduren op een half miljoen shirts. Dat soort klussen kunnen we in Spanje doen.”