9 De bloempot als reddingsboei Omdat Antoon niet alleen uitvinder maar ook realist is, weet hij dat idealen geld kosten. En dus bedacht hij een zijspoor: een bloempot die zichzelf water geeft. Of beter gezegd: die dankzij slimme lontjes en een dubbele wand de plant wekenlang vochtig houdt, zonder dat je ernaar hoeft om te kijken. Handig voor de vergeetachtige plantenliefhebber, maar in Antoons hoofd vooral een verdienmodel om zijn mestmachine verder te ontwikkelen. Het ontwerp is technisch slim, misschien wat lomp qua uiterlijk, maar volledig functioneel. De pot kan binnen en buiten, heeft een overstort tegen te veel water en houdt planten gezond zonder dat je elke dag met de gieter hoeft te rammelen. Het patent ligt er. Hij heeft matrijzen laten maken, productieseries gedraaid en zelfs Dries Roelvink gestrikt voor een promotieliedje. Het werd geen hitparadesucces, maar hé – negatieve reclame is ook reclame. Mooier maken dan het is? Toch stuitte de bloempot op een ander probleem: smaak. “De pot is niet mooi,” hoorde Antoon keer op keer. En tja, smaak laat zich niet patenteren. In een tijdperk waarin de helft van Instagram draait om esthetiek van je woonkamer, bleek zijn functionele design een lastige propositie. Maar voor de relatiegeschenkenmarkt zou het zomaar eens kunnen werken. Een pot die wekenlang water geeft, bedrukt met een bedrijfslogo en mét een duurzaam verhaal: daar zit potentie. Zeker als een deel van de opbrengst terugvloeit naar de verdere ontwikkeling van zijn mestmachine. Een cadeautje dat niet alleen groen oogt, maar ook groen doet. De oproep Antoon noemt zichzelf uitvinder, geen marketeer. En dus zoekt hij partners. Bedrijven die de bloempot willen oppakken, in biobased materialen, FSC-verpakkingen en vooral: met een goed verhaal. Want zonder marketing geen massa, en zonder massa geen geld voor zijn droommachine. Het klinkt misschien naïef, maar er schuilt iets ontwapenends in. Waar Den Haag zijn stikstofcrisis oplost door boeren uit te kopen en Van der Plas haar achterban toespreekt met boerenverstand, kiest Antoon gewoon voor bouten, moeren en een tikje koppigheid. Geen halve veestapel minder, maar een machine meer. Of het hem gaat lukken? Wie zal het zeggen. Innovaties sneuvelen vaker op de tekentafel dan dat ze de markt halen. Maar stel je even voor: een wereld waar mest geen probleem meer is, maar een circulaire grondstof. Waar bloempotten niet alleen planten laten groeien, maar ook dromen voeden. Antoon van Mullekom is misschien geen politicus, geen lobbyist en zeker geen gelikte spreker. Maar hij heeft iets wat veel anderen missen: een hardnekkig geloof dat dingen anders kunnen. En soms, heel soms, is dat precies wat er nodig is. 39 2025 - nummer 6 - promzvak.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5