8 Ik heb het geluk dat ik geen pech heb gehad heen om fabrieken te bezoeken. Weken naar Hongkong en China om producten en leveranciers uit te zoeken was intensief, maar ook veel feesten natuurlijk… Ik heb een mooie tijd bij Mid Ocean Brands gehad maar op een gegeven moment kwamen er andere commissarissen en werd de structuur van het bedrijf meer hiërarchisch. Het was niet meer zo vanzelfsprekend om je mening te uiten en ik moest te veel op mijn tong bijten. Erik Jan Schimmels schoonvader was eigenaar van ProComm en vroeg of ik geïnteresseerd was zijn bedrijf over te nemen. Indertijd was ProComm een klein bedrijf dat vooral gericht was op de organisatie van events en jubilea en relatiegeschenken waren toen maar een klein onderdeel van hun portefeuille. Het zou betekenen dat ik van een leidinggevende functie in een groot bedrijf terug zou keren naar een heel kleine onderneming en toch heb ik het gedaan. Het was een sprong in het diepe maar mijn vrouw Martine en ik waren het er over eens dat het tijd was om samen iets te beginnen en niet meer voor een ander te werken. Financieel was er weinig ruimte, onze auto was jarenlang een bedrijfsbusje. We werkten samen met het team keihard aan het bedrijf. Na ongeveer drie van die jaren ging het een beetje lopen. Als ik van tevoren had geweten hoe riskant het was had ik het nooit gedaan. Achteraf ben ik heel blij dat we dat niet wisten!” Ben je als eigenaar nog steeds betrokken bij ProComm? “Op dit moment doe ik er, behalve zo nu en dan binnenlopen, eigenlijk niets meer. Tijdens de kerstvakantie in 2019 heb ik mijn kantoor helemaal leeg gemaakt, dus toen was het voor iedereen duidelijk dat ik echt weg was. Ik bemoei me nergens meer mee want er zit een prima team onder directeur Harry van Voskuilen. Martine is nog steeds een belangrijke schakel in het bedrijf en doet onder andere orderbegeleiding, administratie en financiën.” Loslaten Kun je dat makkelijk loslaten? “Ja, ik laat het heel makkelijk van me afglijden. Het is geen kindje van me. Ik moet ergens vol voor gaan en niet een beetje aan de zijlijn staan. Ik ben van nature een bouwer en op een gegeven moment loopt het en dan vind ik het niet meer zo spannend. Toen ProComm een beetje begon te lopen, startte ik als voorzitter bij de PPP en kon ik weer gaan bouwen. Dat nam me meteen flink in beslag.” Hoe zie jij je toekomst? “Het is wel gek: omdat ik nu dus besloten heb echt te stoppen met de PPP gaan de andere bestuursleden meer hun eigen gang en ik kom daardoor meer aan de zijlijn te staan. Dat is helemaal de bedoeling maar daardoor vind ik het ook meteen minder leuk… En het wordt steeds ‘beroerder’ voor me want ik word minder relevant! Ik blijf betrokken tot maart maar laat ondertussen taken los. Met een ander mooi project waar ik aan meewerk, Barneveld Tomorrow, wil ik eind volgend jaar ook stoppen. Dat project kwam op mijn pad toen ik met wat ondernemers uit Barneveld aan tafel zat en in het gesprek naar voren kwam dat onze gemeente relatief een laag percentage hoogopgeleiden heeft maar wel de meeste bedrijven per hoofd van de bevolking van heel Nederland. Vanuit de Calvinistische inslag is er altijd werk te doen. Alleen weten jongeren vaak niet welke mooie bedrijven hier gevestigd zijn, dus daar ligt een taak voor ons ondernemers. We hebben een stichting opgericht met een bestuur waarin ook studenten vertegenwoordigd zijn. Ook helpen we startups. Heel leuk om die kar te trekken maar ook daar gaat best wel weer veel tijd in zitten.” Wat gebeurt er met jou als je niets doet? “Er komt altijd wel weer iets op mijn pad. Ik ben gewend om na de ene klus de andere meteen op te pakken, ook om het gat dat zou kunnen ontstaan meteen te dichten. Als ik iets in een plan zie dan wil ik dat wel aangaan. En soms ook als ik er niets in zie: ook als je wilt bewijzen dat iets niet werkt, moet je er eerst voor 100 procent voor gaan. Ik moet zeker weten dat ik er naast zit. Zo was er een keer een initiatief ontstaan waarvoor we zestig burgers uit de verschillende dorpen van de gemeente Barneveld bij elkaar hebben gebracht met een heel brede expertise. Toen hebben we drie dagen bij elkaar gezeten en gepraat over wat we als burgers zelf bij kunnen dragen. Iedereen deed mee en gaf zichzelf bloot, dat was heel mooi. Iets waar ik vooraf dus niet echt in geloofde…” Als ik van tevoren had geweten hoe riskant het was had ik het nooit gedaan. 17 2025 - nummer 6 - promzvak.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5