8 Ik heb het geluk dat ik geen pech heb gehad Wij waren wel van het ‘lichtste clubje’ gereformeerden in Barneveld. Wij gingen op zondag na de kerk wél voetballen. Mijn vader was een verbinder en mijn moeder een bestuurder. Ze hadden een klein boerderijtje met een zuivelhandel erbij. Ik hielp een beetje mee. Behalve kippen hadden we ook duiven en die moesten bijvoorbeeld verkocht worden op de kleindierenmarkt in Barneveld. Ik stond daar als twaalfjarig jochie met de duiven en dat vonden de bezoekers prachtig. Als ze probeerden op de prijs af te dingen ging ik daar niet mee akkoord. Wat dat betreft was ik een bijdehandje: ik wilde meer geld mee naar huis nemen dan waar mijn vader op rekende. Ook als we voor een kinderkamp langs de deuren gingen om postzegels te verkopen kwam ik met goed gevulde zakken terug.” Wist je toen al wat je wilde worden? “Wat ik wist is dat ik geen boer was zoals mijn vader. Op school in Amersfoort, dat was al heel wat, zag ik een heel andere manier van leven dan ik gewend was in Barneveld. Ik ging naar de havo maar haalde er alleen maar onvoldoendes. Toen werd ik getest en kwam naar voren dat ik geschikt was voor de handel. Dus ging ik naar de Handelsschool en deed het daar goed. Daarna ben ik pas echt losgekomen van huis door een jaar naar Londen te gaan. Dat vonden m’n ouders wel spannend, en ik ook. Ik zou opgehaald worden van het station maar de jongen die me zou ophalen was er niet. Daar sta je dan met je koffertje, net 18 en nog niets van de wereld gezien... Gelukkig had ik een telefoonnummer en kon ik met collect call zijn ouders bellen en uiteindelijk ben ik op mijn bestemming terechtgekomen. Na een week kreeg ik verschrikkelijke heimwee. Ik at niet meer. Mijn vader zei dat ik maar terug naar huis moest komen. Vervolgens zei ik elke dag tegen mezelf ‘morgen ga ik een ticket boeken.’ En zo stelde ik het elke dag een beetje uit. Ik ben het hele jaar gebleven - werkend in een warenhuis op de doe-het-zelf afdeling waar ik bij aanvang ook totaal geen verstand van had - en heb een hele leuke tijd gehad.” Volwassen “Terug in Barneveld kon ik aan de slag als verkoper bij een klein bedrijf in computerbenodigdheden in Amsterdam. Ik reed met m’n Opel Kadett het hele land door en had het goed naar m’n zin maar toen ik van de chef het advies kreeg om bij een vriend van hem te gaan werken in een soortgelijk bedrijf met meer mogelijkheden, heb ik dat gedaan.” Hoe zag je leven er toen uit? “Intussen was ik op mijn eenentwintigste al getrouwd met de vrouw met wie ik op mijn vijftiende verkering had gekregen. We kregen drie kinderen, twee meisjes en een jongen. Dus dat was al vroeg een volwassen leven met verantwoordelijkheden. Ik kreeg toen ook de vraag of ik het bedrijf in computerapparatuur waar ik toen werkte wilde overnemen. Maar dat zag ik niet zitten. Ik wilde meer van de wereld zien en had het gevoel dat ik dan een beetje te vast zou komen te zitten. Ondertussen had ik meer marketingdiploma’s op zak en de opgedane skills wilde ik graag kwijt bij een groter bedrijf. Ik was zijdelings in contact gekomen met een mooi familiebedrijf in Apeldoorn: drukkerij De Blaeuwe Werelt. Zij maakten onder andere printerformulieren met transportgaatjes. Ik heb ze een brief gestuurd met een open sollicitatie en de ideeën die ik had voor het bedrijf en ze waren geïnteresseerd. Zo kwam ik op internationale congressen terecht en mocht daar praatjes houden… Op mijn 28ste werd ik er directeur. In de drukkerij branche begon ook ongemerkt een ander hoofdstuk in mijn leven want daar ontmoette ik mijn huidige vrouw. Dat wist ik toen nog niet. Pas later, toen ik in de promotionele branche was begonnen en zij op mijn aanraden voor een kennis van mij ging werken, sloeg de vlam over. Ik wist vrij snel dat dit niet te stoppen was en dat zij de vrouw van mijn leven was. Ik ben gescheiden na 23 jaar huwelijk en met Martine verder gegaan. Een scheiding is nooit iets om trots op te zijn maar ik heb er geen dag spijt van gehad.” Promotionele branche Hoe was de kennismaking met de promotionele branche? “In 2000 ben ik in deze branche gestapt. Een maatje van me van voetbal, Erik Jan Schimmel van Mid Ocean Brands, vroeg of ik daar directeur marketing en sales wilde worden en nog wat later werd ik er algemeen directeur. Ik vond het super interessant omdat het zo internationaal georiënteerd was. Ik ben nieuwsgierig van aard en vloog overal Als ze probeerden op de prijs af te dingen ging ik daar niet mee akkoord. 15 2025 - nummer 6 - promzvak.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5