8 FEB 2025 We willen prikkelen maar het moet wel in de smaak vallen 39 2025 - nummer 4 - promzvak.nl maar heeft een twist en de verpakking is aantrekkelijk. Tegelijkertijd weten we dat die generatie vaak niet de beslisser binnen een bedrijf is maar de ontvanger, dus daar houden we ook rekening mee. Wat er leeft onder jongeren is via sociale media te volgen, maar hoe kunnen we dat integreren met wat herkenbaar is voor andere generaties? Vaak wachten we een jaar om met een nieuwe trend aan de slag te gaan zodat het al wat breder gedragen wordt. Maar die nieuwe generatie moeten we zeker in zicht houden en aan ons blijven binden.” Kun je meer voorbeelden noemen van bijzondere producten in jullie assortiment? “Worstenbroodjes zijn feestelijk maar zie je niet snel in een kerstpakket omdat de producten natuurlijk lang houdbaar moeten zijn. Daar bedachten we wat op. Het worstje zelf moet natuurlijk ergens anders gehaald worden, maar de worstenbrood ingrediënten zitten in het product. Een zoete pizza mix of een pakket voor een Mojito kwarktaart. Traditioneel winters maar ook speels gepresenteerd zijn de Kerstsok marshmallows of Rudolph cookies. Of, op een heel andere manier met de tijd mee, producten uit reststromen. Dergelijke producten bieden we een of twee jaar aan en dan vervangen we ze door iets nieuws. Belangrijk is natuurlijk, en daarmee kom ik op ons andere specialisme, wat logistiek haalbaar is. Bij een chipsfabriek waarin tienduizenden zakken per dag geproduceerd worden kun je niet 3000 zakjes laten maken met een specifieke smaak. Maar wel kunnen we bijvoorbeeld bulkpartijen chocola inkopen, ze door een sociale werkplaats laten verpakken en daarmee een leuk maatwerkdoosje samenstellen.” Supply chain Op welke manier pakken jullie de logistiek aan? “Wij bewegen als leverancier tussen om en nabij 100 fabrieken en 200 groothandels in. Steeds bekijken we wat wel en niet mogelijk is in dat speelveld. Ook moeten we de eindklant in het vizier hebben om te weten waar vraag naar is. Dat is een ingewikkeld proces. Vanaf 2017 hebben we systeemtechnisch grote stappen gemaakt. Tastemakers was flink gegroeid en logistieke beheersbaarheid - de behoefte datastromen aan elkaar te koppelen en daardoor snel te kunnen schakelen – was noodzakelijk om verder te groeien. Dat betekent offerte trajecten in kaart brengen, weten wat we gemiddeld van het betreffende product verkopen, contact met de fabrikant dat alles op tijd geleverd kan worden ... Je moet continu monitoren en vooruit denken, voordat de orders geplaatst zijn. Daar hebben we inmiddels veel ervaring in. Maar er blijft altijd een risicofactor, je kunt het nooit 100 procent van tevoren weten… Wat echt aanspreekt weten we eigenlijk pas in de loop van het najaar, terwijl we tegelijkertijd nu al in de afrondende fase van onze lijnen voor 2026 zitten! De verpakkingsstroom doen wij voor het grootste gedeelte in eigen beheer. Vernieuwing en creativiteit in verpakkingen is een cruciaal onderdeel van onze concepten. Ook in het kader van nieuwe wetgeving en regels. Dat is een spannende balans voor de foodgeschenkenindustrie: wat is verantwoord en wat is mogelijk wat betreft houdbaarheid? Soms zijn producten wel 5 maanden onderweg… We zijn bijvoorbeeld papierenfolie aan het testen dat eventueel voor bepaalde producten als verpakkingsmateriaal kan dienen. Zoiets moet goed uitgezocht worden zodat het niet een vorm van greenwashing wordt. Gebleken is dat kartonnen dozen bijvoorbeeld aan het eind van de streep voor food producten niet duurzamer zijn dan folie, omdat er toch folie in verwerkt moest worden voor de houdbaarheid.” Burn-out Hoe ben jij in deze branche verzeild geraakt? “Ik ben in mijn werkende leven altijd met voedingsproducten bezig geweest. Ik heb de MEAO gedaan die gericht was op administratief werk. Mijn eerste echte baan was bij Reforma, en ik studeerde verder in de avonden. Vervolgens werkte ik bij verschillende bedrijven uit de voedingsindustrie waaronder in 1997 bij Wasa waar ik voor het eerst in contact kwam met deze branche. We importeerden toen een aantal leuke producten uit Zweden om in kerstpakketten te kunnen verkopen. In 2003 heb ik vanuit Barilla, een Italiaans bedrijf, de stap gemaakt naar een kleine speler in chocola, Elvee, ben ik via die weg in de kerstpakkettenbranche terecht gekomen. Toen kreeg ik een burn-out. Ik ben gedurende twee jaar ziek geweest en toen ook afgekeurd verklaard. Het was een periode van veel leren en vooral veel afleren. Dat was niet altijd makkelijk. Je
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5