8 Waar de dames en heren economen gelijk in hebben is dat 2025 voor de Chinese economie nog uitdagender gaat worden dan afgelopen jaar. Dat heeft een binnenlandse en een buitenlandse oorzaak. Intern kampt China met een teruggang van de binnenlandse consumptie. De Chinese consument houdt nu al twee jaar de hand op de knip, omdat hij onzeker is over zijn financiële toekomst en een buffer wil aanhouden in het geval van werkloosheid, ziekte en pensioen. Niet dat China’s overheid niets heeft gedaan om de binnenlandse consumptie te stimuleren. Er zijn fiscale en monetaire maatregelen genomen, de ambtenarensalarissen gingen omhoog en burgers kregen subsidies op de aankoop van consumentenelektronica als ijskasten, wasmachines en -een detail dat in geen enkel artikel over China’s economie ontbreekt- rijstkokers. Maar structurele veranderingen die het vertrouwen bij ondernemers en consumenten een kickstart geven? Nah, niet veel van gezien. In officiële publicaties lees je dat de regie- en controlefuncties van partij en overheid eerder als oplossing dan als probleem worden gezien. Terwijl het toch echt de private sector is die de afgelopen decennia verantwoordelijk was voor het grootste deel van de groei van banen en welvaart in China. Je zou zeggen: geef die ondernemers de ruimte te doen waar ze goed in zijn. De paradox is dat de overheid nu inzet op een instrumentarium dat de systeemrisico’s van China’s economie eerder vergroot dan verkleint. Een hogere schuldenberg, kleinere stroppenpotten, begrotingstekort laten oplopen; het zijn allemaal maatregelen die op korte termijn een positief effect hebben, terwijl structurele problemen in de tijd vooruit worden geschoven. Naast de binnenlandse consumptie vormt de export van oudsher de andere pijler van China’s economie. Ook daar zien we donkere wolken aan de horizon. Er zijn al de nodige spanningen op de lijn tussen Beijing en Brussel, maar dat is kinderspel voor wat we mogelijk uit Washington gaan horen. Tijdens zijn eerste presidentschap introduceerde Trump importheffingen op Chinees fabricaat. Biden voegde er vervolgens exportbeperkingen aan toe op het gebied van hightech, denk aan de meest krachtige halfgeleiders voor AI en de apparatuur om die te maken. De VS deinzen er niet voor terug die regels aan andere landen op te leggen, zie bijvoorbeeld ASML. China kwam direct met tegenmaatregelen op het gebied van zeldzame aardmetalen, die gebruikt worden in hightech-sectoren zoals halfgeleiders, duurzame energieopwekking en defensiematerieel. China gaf daarmee een duidelijk waarschuwingsschot af: wij zijn in het geval van nieuwe handelsbeperkingen van plan om met gelijke munt terug te betalen. Wat we dus zien is dat de stellingen zijn betrokken en de basis is gelegd voor een heftige handelsoorlog die in het ergste geval tot een ontkoppeling van de Chinese en Amerikaanse economie zou kunnen leiden. Zelfs als de EU erin zou slagen daar een middenkoers in te varen zal dat enorme gevolgen hebben en tot economische stagnatie wereldwijd leiden. Maar zoals eerder gezegd; er valt met geen zinnig woord iets over te zeggen. Voor hetzelfde geld koerst Trump ingefluisterd door Elon Musk op een handelsakkoord met China (net zoals hij aanvankelijk tijdens zijn eerste ambtsperiode nastreefde), maar evengoed kan hij luisteren naar de Chinahaviken die hij om zich heen heeft verzameld en 45 2025 - nummer 1 - promzvak.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5