Covid is passé, maar China’s economie is nog niet gezond vertelde hij doodleuk dat China’s bruto nationaal product vorig jaar met 5,2 procent zou zijn gegroeid. Dat zou betekenen dat de Chinese economie aan de doelstellingen van de overheidsplanners heeft voldaan: een groeicijfer van rond de 5 procent. Je moet sowieso voorzichtig zijn met Chinese statistieken, maar in dit geval is er alle reden sceptisch te zijn. Economische indicatoren wijzen er niet op dat China’s economische groei terug is op pre-Covidniveau. Als de export daalt (-4,6 procent), de binnenlandse consumptie achterblijft en de overheidsinvesteringen ongeveer gelijk blijven, dan is zo’n groeicijfer niet aannemelijk. Analisten buiten China denken eerder aan een groei van 1,5 tot 2 procent. Dat in eigen land de overheid economen en influencers opdroeg geen negatief nieuws over de economie te verspreiden, staat in scherp contrast met het hoeraverhaal van Li in Davos. We zien ondertussen dat de Chinese overheid maatregelen neemt om de economie te stimuleren. Zo versoepelde China de inreisregels voor een aantal landen, waaronder Nederland, om toerisme en zakelijk bezoek te stimuleren. In ieder geval tot en met 30 november van dit jaar is er voor Nederlanders geen visum nodig voor een bezoek van maximaal 15 dagen. Dat is een financieel meevallertje en het scheelt een middag mens-erger-je-niet bij het China Visa Centre. Ook kondigde de centrale bank aan dat banken 0,5 procent minder reserves aan hoeven houden, waardoor zij -in theorie althans- 1,1 biljoen yuan meer kunnen uitlenen (143 miljard euro). Vermits daar rendabele investeringen voor gevonden kunnen worden natuurlijk en het niet louter bijdraagt aan een toch al torenhoge schuldenhoop. Daarnaast zagen we dat het kabinet op de rem gaat staan bij voorgenomen wetgeving voor de game-industrie. Toen het wetsvoorstel ter consultatie werd gepubliceerd (in China kunnen belanghebbenden hun zienswijze indienen voor nieuwe wetten) kelderden de beurskoersen van bedrijven in de online-sector. De vraag is of dat inzicht voortkomt uit wetsinhoudelijke overwegingen of de wens de beurskoersen te ondersteunen. Die staan toch al onder druk. Sinds het begin van het jaar zijn de beurzen in Shanghai, Shenzhen en Hongkong in mineur. Dat vormt een probleem voor de binnenlandse stabiliteit, want tientallen miljoenen Chinezen beleggen voor hun pensioen. De overheid balanceert daarom voortdurend tussen de markt vrij laten (“U kunt mogelijk uw inleg verliezen”) en een bail out, buut vrij voor beleggers. In dit licht moeten we ook de berichten lezen dat de Chinese overheid financiële (staats)bedrijven had opgedragen geen Chinese aandelen van de hand te doen en deze zelfs actief aan te kopen om de koers te ondersteunen. Dit gerucht van een big bazooka deed de beurskoersen opveren; megafooneconomie! Al met al stellen de maatregelen om de economie een impuls te geven tot nu toe niet veel voor. Dat kan betekenen dat de Chinese planners zich nog niet zoveel zorgen maken en de situatie meevalt. Ofwel de ernst wordt onderschat en komt de overheid pas in beweging als het eigenlijk te laat is. In de afgelopen jaren onder president Xi Jinping was vaak sprake van het laatste. Kijk bv naar het eenkindbeleid of de stringente ZeroCovid-maatregelen. Iedereen zag mijlenver aankomen dat ze onhoudbaar waren en pas toen het echt niet langer kon werden ze van de een op de andere dag afgeschaft. De Chinese economie heeft behoefte aan echte hervormingen die het vertrouwen van de private sector (die goed 8 41 2024 - nummer 1 - promzvak.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5