‘Net als de bestuurder van een vliegtuig moet je snel ingrijpen om niet uit koers te raken’ 9 er veel mensen die verhuisden uit het rampgebied en zo zijn er aantal goede mensen in die fabriek komen werken.” Heb je altijd in het bedrijf gestaan met een duidelijke visie? “Vroeger niet, toen deed ik alles op gevoel. Daar ben ik ver mee gekomen. Maar op een gegeven moment moet je meer naar data gaan kijken en jezelf vragen gaan stellen. Waar kan ik in verbeteren? Wat is mijn doel en hoe ga ik daar naartoe?” Grafkist-vraag “Het coaching traject brengt natuurlijk ook dat soort vragen aan de orde. Ook op persoonlijk vlak. Zo’n ‘grafkist-vraag’ bijvoorbeeld: wat is het belangrijkste in je leven geweest? Wat had je anders gedaan? Je wilt natuurlijk gezond zijn, dat geldt voor iedereen, dat is de basis. Maar verder dacht ik altijd dat ik het financieel vooral goed voor elkaar moest hebben. Dat is natuurlijk ook erg belangrijk, maar in the end ga je niet elke dag opstaan om het financieel goed voor elkaar te hebben. Op een gegeven moment zie je dat dat niet de ultieme drijfveer is. De echte reden voor mij is de persoonlijke ontwikkeling van de mensen om me heen, mijn drie dochters, mijn vrouw en mijn personeel. Dat je hen dagelijks iets kan meegeven, dat vind ik het leukste, dat geeft me de meeste voldoening. En als je dat goed doet, dan groeit je bedrijf ook. Mensen gaan er dan voor.” Waardoor word jij het meest uitgedaagd? “Het 1 januari-gevoel: elk jaar weer opnieuw beginnen. Maar ook de samenwerking met anderen in het ontwikkelen van nieuwe producten. Het kan soms confronterend zijn om alle neuzen dezelfde richting op te krijgen. Een voorbeeld: nadat we lang bezig geweest waren om alles in orde te krijgen zag de verpakking van samples die we toegestuurd kregen uit Turkije er niet goed uit. Alles was in dunne kartonnen dozen opgestuurd die natuurlijk scheurden. We communiceerden met de fabriek, vroegen om dikkere dozen maar het gebeurde opnieuw. Toen ben ik ernaartoe gegaan met een dikkere doos. Dat vonden ze daar te duur. Wij niet, want als alles heel blijft, scheelt dat ons weer werk omdat we het niet opnieuw hoeven te verpakken. Dus in dat opzicht denken we iets anders en dan is het de kunst om tot een goede samenwerking te komen.” In je bloed Wat vind je het leukste aan dit vakgebied? “Het gaat in je bloed zitten. Nogmaals, ik ben er niet mee opgegroeid maar ik heb het me eigen gemaakt. De samenwerking met het team, het type mens dat werkzaam is in de branche, de korte communicatielijntjes, het hele proces van concept (een logo bijvoorbeeld) naar ontwerp, en dat je dan uiteindelijk iets tastbaars in handen hebt, dat is zo leuk. En alles op maat en dus elke keer weer met een ander resultaat.” Waar zie je jezelf over vijf jaar? “Het zou me blij maken als ik dan misschien 25 man in dienst heb, met twee a drie nieuwe producten per jaar (we blijven specialist!) en ook nog wat meer naar het buitenland uit te breiden. In Engeland en Duitsland, waar ik nog steeds jaarlijks met mijn koffer met samples kom, maar ook naar voor ons nieuwe markten als Scandinavië en Frankrijk.” Hoe zie je de toekomst van de branche in het algemeen? “Ik ben erg benieuwd hoe AI zich gaat ontwikkelen. Dat gaat zo snel nu! We hebben ook een training gevolgd om bij te blijven en op de hoogte te zijn. Het baart me geen zorgen, we moeten er alleen goed gebruik van maken. Ik ben altijd op zoek naar kansen.” Is je werk je leven? “Nee. Het maakt mijn leven wel makkelijker. We kunnen leuke dingen doen dankzij mijn werk. Maar als ik vrij ben kan ik het prima naast me neerleggen. Ik ben nu 49 jaar en ik ben er nog lang niet aan toe om te stoppen. Ik vind het leuk. Ik heb er oog voor de goeie mensen aan te trekken. En een gedreven team dat met elkaar klikt is belangrijker dan een bord op je gevel. Ook de mensen die de fabrieken in Turkije bemannen zie ik als een soort familie. Maar als er een koper met een goed bod komt over een aantal jaar, dan zeg ik misschien wel geen nee. Dat geldt trouwens ook voor mijn dochters mochten ze het ooit willen overnemen: ze krijgen het niet, ze moeten het kopen.” Wat zou je dan gaan doen? “Een klein leuk hotel in Spanje runnen in de buurt van een golfbaan. In de zomer zou ik lesgeven op de jetski, in de winter op de gewone ski’s.” “De echte reden voor mij is de persoonlijke ontwikkeling van de mensen om me heen, mijn drie dochters, mijn vrouw en mijn personeel.” 25 2023 - nummer 5 - promzvak.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy NDcxNDY5