PROMZ VAK 01-2022

8 In het kantoor van SUITSUIT International in Soest word ik begroet door een groep jonge mensen die aan een grote houten tafel aan het werk zijn. Ze zitten in een open ruimte geflankeerd door met glas afgescheiden kantoren. Ook staat er een groot aquarium met twee schildpadden. ‘Dat is dus SUIT en die daar is SUIT’, zegt Emile Vijlbrief, oprichter en eigenaar van de tweede grootste kofferfabrikant in Nederland. De bescheiden ondernemer zegt op zijn 54ste toch ook wel een beetje trots te zijn op zijn bedrijf dat begon in de B2B markt en nu voor het grootste gedeelte op de retail gericht is. Zijn creative director Eric Koedijk met wie hij sinds 2013 samenwerkt, schuift ook bij ons aan omdat er ‘niets de deur uitgaat zonder zijn zegen’. Emile Vijlbrief: een huismus in de kofferbranche N et als bij veel andere ondernemers heb je niet veel vragen nodig om Emile Vijlbrief enthousiast over zijn bedrijf te laten vertellen. “Ik ben begonnen met wuppies te verkopen bij Tom Bodt en Eduard van Wensen van WeBo. Ze zochten iemand voor de Duits sprekende markt en, aangezien ik enkele jaren in Duitsland had gewoond, was ik daarvoor geschikt. Vlak na de val van de Muur had ik klanten in Oost Duitsland die oorspronkelijk schoolleraar waren en nu wuppies gingen verkopen! Ik moest ze uitleggen hoe want ze wisten niets van commercie. Die mensen waren in een totale cultuurshock en dan kwam ik ‘wilt u wuppies inkopen?’ Ik was jong, onervaren en ambitieus dus dat deed ik. Na drie jaar wilde ik meer de kant van marketing op en ik kwam bij Cross terecht. Ik weet nog wel dat de secretaresse van Jan Timmer van Philips zelf opbelde om bijvoorbeeld zes achttien karaats gouden pennen te bestellen waar ze de contracten mee zouden tekenen. Omdat op sommige van die pennen een logo kwam te staan, kwam ik met de B2B markt in aanraking. Ik ging Cross Benelux leiden en ben vervolgens ook de marketing gaan doen voor Europa, het Midden Oosten en Afrika.” Dezelfde behoeftes “Van al dat reizen heb ik geleerd dat in de basis iedereen hetzelfde is, en dat we allemaal dezelfde behoeftes hebben. We krijgen allemaal te maken met verdriet en geluk. We willen allemaal bescherming en het beste voor onze kinderen. Daar kan je op inspelen. Of ik nu tegenover iemand uit China zit of bij iemand aanschuif uit het Midden Oosten, die basis behoeften zijn nog steeds hetzelfde. Je kunt elkaar daarin herkennen. Je stelt je op dat niveau open naar de ander. Ik vind dat niet anders dan in een privérelatie. Ik ben dertig jaar gelukkig met dezelfde vrouw, dat is geen rationele kwestie maar gaat dieper, dat is emotioneel.” “In 2006 ben ik bij Cross vertrokken omdat we naar Londen moes- ten verhuizen. Mijn partner Ariene die al heel lang bij Heinz werkt, z 2022 - nummer 1 - promzvak.nl 11