PromZ Vak 03-2015

z 2015 - nummer 3 - www.promz.nl 9 8 tributeurs. Maar die rolverdeling is voor de ILT niet van belang. “De wetgeving onderscheidt fabrikanten, importeurs en distri- buteurs. De importeur is de partij die iets (voor het eerst) op de Europese markt brengt. Er is in Nederland maar een beperkt aantal bedrijven dat zich profileert als fabrikant of importeur; in de branche vaak leveranciers genoemd. In het vooronderzoek hebben we geconstateerd dat diverse bedrijven in de branche die bekend staan als ‘distributeur’ feitelijk ook zelf importeren. Ondanks dat het veelal maar een beperkt deel van het assor- timent is, krijgen ze volgens de wetgeving wel de zwaardere verantwoordelijkheid van importeur.” PV: Waarom hebben jullie de aanbieders van promotionele producten er uitgepikt ? “De afgelopen jaren hebben we steekproefsgewijs in verschillende sectoren bedrijven bezocht die elektronische apparatuur op de markt brengen. Bij controles in 2013 en 2014 kwamen we bij aanbieders van promotionele artikelen een verhoogd risico op overtredingen tegen. Voor een deel komt dit doordat het vaak om de wat goedkopere elektronica gaat. Een andere factor is dat bedrijven in deze branche veel uiteenlopende typen elektro- nica op de markt brengen, van usb-sticks tot blenders. Daardoor hebben ze ook met meer verschillende leveranciers te maken. Daarnaast blijkt dat er in het algemeen wat minder capaciteit wordt vrijgemaakt voor toetsing aan de wetgeving.” Huijbregts wil wel benadrukken dat het niet alleen maar een negatief verhaal is. “Positief is dat de branche de afgelopen jaren wel stappen heeft gezet. De meeste importeurs vragen testcertificaten op.” PV: Alleen is dat niet genoeg, blijkt uit jullie inspectierondes. Bijna 50 procent van de onderzochte producten voldeed niet aan de wetgeving, met name als het gaat om RoHS. “Bij bijna alle bedrijven hebben we producten aangetroffen die niet voldeden. Er was wel een verschil: organisaties die steek- proeven of audits laten doen bij fabrikanten begaan minder overtredingen dan bedrijven die alleen een certificaat opvragen. Dat laatste is eigenlijk onvoldoende. De wetgeving zegt dat de importeur moet nagaan of de fabrikant de conformiteitsbeoorde- ling goed heeft uitgevoerd. Als je alleen een certificaat opvraagt, kun je dat niet controleren. We kwamen soms ook oude rap- porten tegen. Als een certificaat meer dan twee jaar oud is, is het onwaarschijnlijk dat er in de tussentijd niets is veranderd. De fabrikant in China kan van de ene op de andere dag onderdelen van een andere partij gaan betrekken. Dan lijkt het misschien aan de buitenkant hetzelfde product, maar de samenstelling van het artikel kan wel veranderd zijn.” PV: Vooral powerbanks, led-lampjes, bluetoothspeakers en tablets voldeden niet aan wetgeving. Wat zijn de tekortkomingen die vaak bij de inspecties naar boven kwamen? “Vooral overtredingen van zware metalen. In de meeste gevallen ging het om het gebruik van loodsoldeer, wat een verboden stof is. In een enkel geval vonden we lood in verf. Wat we ook vaak zagen, is dat rapporten niet volledig zijn. Assemblagematerialen, zoals soldeer en lijm, staan dan niet vermeld. Dat komt zelfs voor bij testrapporten van bekende onderzoeksinstituten. Zoiets