PromZ Vak 0-2017

z 43 2013 - nummer 4 - www.promz.nl 9 EPPA 2014: buigen of barsten… Noord-Amerika o.a. ook bezig met zaken als educatie, onderzoek, communicatie & informatie. Waken voor uitholling De vraag is of dit model in Europa door de branche omarmd gaat worden, al was het maar omdat nationale organisaties vrezen dat ze met dit model leden gaan verliezen of überhaupt niet (meer) aan boord krijgen. Voor Noordwijk is het toch een beetje een bittere pil als bedrijven, die geen lid zijn van nationale branche- organisaties, wel lid kunnen worden van een EPPA-nieuwe-stijl. Hij beaamt het nut van een goed geoliede Europese organisatie, maar wil ervoor waken dat de rol van de nationale branche- organisaties, en zeker van een actieve als PPP, wordt uitgehold. Van der Velde stelt dat deze zorg niet gegrond is omdat er in Europa altijd nationale organisaties nodig zullen zijn voor lokale en nationale vraagstukken, opleidingen, evenementen, get toge- thers etcetera. Poulis stelt dat het nieuwe model, net als de PPAI in de VS doet, juist ook de nationale organisaties kan ondersteunen, niet in de laatste plaats met financiële bijdragen voor het uitvoeren van hun activiteiten. Een voordelig combinatietarief voor bedrijven die zowel van de nationale organisatie als de Europese lid willen worden, is ook een optie. Eén front vormen Maar volgens Poulis wringt de schoen met name door het gebrek aan het besef dat alles wat uit Brussel gaat komen, veel belang- rijker is en meer impact heeft dan wat er uit Den Haag komt of uit Bonn, Parijs, Madrid en noem alle regeringszetels maar op. “Ongelooflijk, maar waar. De productenbranche realiseert zich niet dat de Europese wetgever de dienst gaat uitmaken. En dat dit lang niet altijd gunstig uitpakt, ook niet voor de implementatie van Europese richtlijnen in de nationale wetgeving.” Van der Velde: “En dan gaat het ook om alle implicaties in relatie tot import, grond- en kleurstoffen, certificeringen, gedragscodes, noemmaar op. Dat is allemaal ‘Brussel’ – en de branche loopt óók grote risico’s als Brussel van mening is dat we ons niet goed of goed genoeg aan conformeren. Voor alle scenario’s is het nood- zakelijk om als branche één Europees gezicht te laten zien en één front te vormen.” Voorzichtig manoeuvreren is dan ook het parool, maakt Poulis duidelijk. Er moet voorzichtig worden omgegaan met persoonlijke standpunten, gevoeligheden en ego’s, om veranderingen in de huidige (leden)structuur en die van de EPPA-board door te kunnen voeren om het algemeen belang beter te kunnen bedienen. Het mooist zou immers zijn dat alle leden hun fiat geven voor de her- inrichting van de Europese belangenvereniging. Maar dat er iets moet gebeuren lijkt evident, want niemand kan toch meer ontken- nen dat het algemeen belang van de branche van levensbelang is voor een goede toekomst van alle partijen die die branche maken? Politiek hoogstandje Maar het is buigen of barsten. Als de EPPA over voldoende finan- ciële middelen wil kunnen beschikken om professioneel verder te draaien, is er veel meer geld nodig dan er nu wordt binnen gehaald. Het businessmodel van de PPAI naar Europa vertalen zou daartoe de oplossing kunnen zijn. Noordwijk: “Je moet een organisatie hebben met een meer- waarde. Je moet er echt bij willen horen. Dat is zo belangrijk.” Van der Velde: “We moeten een nieuwe EPPA neerzetten, in feite een nieuw bedrijf met nieuwe statuten. De discussie over hoe dat moet en met wie wordt nu gevoerd. Er is wekelijks overleg met de board. Alle neuzen moeten dezelfde kant op en het is inderdaad een politiek hoogstandje om dat voor elkaar te krijgen. ” Poulis: “De EPPA heeft behoefte aan een fulltime directeur en een fulltime secretariaat. Dat is toch niet te veel gevraagd voor een Europese belangenbehartiger? In Amerika lachen ze zich suf als ze dit horen. Daar vragen ze zich af hoe je überhaupt iets kunt bereiken met bedragen als 3000 euro per land. Ik vind dat er geen tijd meer is te verliezen. Zo’n Amerikaans model kan in Europa dan ook in een maand of drie up and running zijn.” Van der Velde: “En als het niet voor elkaar komt, dan moeten we ermee ophouden. Doormodderen is geen optie.” Poulis: “Waarom het in Amerika wel lukt? Op de eerste plaats draait de PPAI al een halve eeuw, dus de branche is daar opge- groeid met dit systeem. Na zoveel jaren maakt het deel uit van de cultuur en mentaliteit van de productenbranche. Op de tweede plaats weet men daar heel goed dat Washington de toon zet. Hun Washington is ons Brussel. In Europa voelen we ons geen een- heid, maar door de politiek, economie en wetgeving zijn we dat wel. En daar moeten industrieën naar handelen. Het kan gewoon niet anders.” André Noordwijk: ‘Organisatie moet meerwaarde hebben.’